Laatste hele week op dit adres

Maandag 5 april 2010:
2E PAASDAG!
‘s Ochtends op het gemak ontbeten, geskypt met het thuisfront, douchen en toen om 12.00 uur alweer werken. Als eerste moest ik de toiletten binnen controleren en eventueel schoonmaken. Vervolgens een kleine hut vlakbij het hoofdgebouw schoongemaakt. Dat kon precies voor lunchtijd (om 12.30 uur). Niet dat ik tijdens de lunch nou zoveel honger had, maar ok. Stein had heel lief pizza-wraps gemaakt. Soort opgevouwen pizza, erg lekker!
Na de lunch was het tijd om een andere hut schoon te maken; de beruchte hut nr. 10. Ik ben eerst zowat een kwartier bezig geweest om het slot open te krijgen (met een veel te korte sleutel). Uiteindelijk aan Jacqueline gevraagd of zij het wilde proberen. Haar lukte het ook niet. Stein keek me aan alsof ik onnozel was, dus ik bood aan of hij het dan voor elkaar kon krijgen. Gevolg: hij brak de sleutel af in het slot hahaha. Na veel gepiel uiteindelijk het slot open gekregen en heb ik de boel daar schoongemaakt. Ik moest wel de parkeerplaats in de gaten houden, want als er meer dan drie auto’s waren, dan moest ik naar binnen komen om te helpen in de keuken (aangezien auto’s op de parkeerplaats betekent dat mensen wat komen eten/drinken). Uiteindelijk kon ik de schoonmaak in de hut wel afmaken en heb ik daarna geholpen in de keuken.
Het werd na een poosje vrij druk in de keuken (dat we op het punt stonden om Phil te halen terwijl hij vrij had, maar dat hebben we uiteindelijk niet gedaan). Stressen! Stein en Inger-Lise waren aan het koken en Jacqueline en ik hebben allerlei kleine gerechtjes gemaakt en veel geserveerd.
Aan het einde van de middag heb ik nog met een leuke Noorse familie (in ‘t Engels) gesproken. De man van het gezin vroeg of ik geen Noorse man wilde? (HUH?). “Ehmm, ik heb al een vriend”. Vervolgens ging ‘ie door of we dan niet samen in Noorwegen wilden gaan wonen, aangezien de populatie hier nogal laag is… :-S.
Rond 18.00 uur was het wat rustiger geworden en kon ik samen met Jacqueline nog wat laatste kleine gerechtjes maken en serveren. Er was één bestelling waarop stond dat iemand o.a. ‘melksjokolade’ wilde. Dat was raar, aangezien de bestelling ook uit ‘kakao’ (warme chocolademelk) bestond. Ik was druk met een andere bestelling, dus Jacqueline ging het proberen op te lossen door maar een zakje poeder voor ‘melksjokolade’ te pakken, maar ‘t was uitvinden hoe het verder moest. Ze vroeg het aan mij, maar ik zei dat ik dat nog nooit op die manier geserveerd had. Plotseling kwam Stein binnen en zegt: “Wat doen jullie?” Dus wij uitgelegd. Wat bleek? De ‘melksjokolade’ was gewoon een reep chocolade die de vrouw gekocht had bij de receptie…. :-S (hahahaha, lekkere stunt weer….)

‘s Avonds heb ik de keuken zelf verder opgeruimd (Jacqueline was klaar met werken) en mocht ik van Stein twee hele grote stukken biefstuk bakken in een MEGA-grote pan. ‘k Had het nog nooit eerder op die manier gedaan, dus dat was wel tof. Vervolgens alles in de oven. Stein kennende kreeg ik natuurlijk een hele uitleg over het aantal minuten, graden, soorten vlees, enz enz. Ik ben het alweer kwijt hahaha. Daarna hebben we nog verder gekletst over het reserveren van hutten en mailtjes van Nederlandse gasten die ik mocht beantwoorden. (dat is wel leuk, zeker de reactie die je van de mensen terugkrijgt hahaha) ‘s Zomers komen hier namelijk best veel Nederlanders.
Tegen 20.00 uur kon ik tenslotte de vloer van het café dweilen. Terwijl ik druk bezig was, kwam Stein binnen en zei: ‘ehmm, waar is het café?’ Wat bleek: ik gebruik al drie weken lang de verkeerde benamingen voor de ruimtes hier. En ik was dus de verkeerde ruimte aan het schoonmaken hahaha. De livingroom is uiteindelijk dus het café (ook wel ‘diningroom genoemd) en het café is de livingroom (ook wel relaxroom genoemd). Tja, ik had er verder niet over nagedacht, maar klinkt inderdaad logisch hahaha. Lekker dan ….
Tenslotte ook de livingroom schoongemaakt en was ik een kwartier later klaar dan gepland (om 20.15 uur), maar dat kon ik wel op een andere dag compenseren… Komt wel goed!
Rond 20.30 uur met z’n allen van een heerlijk Paasdiner genoten: o.a. de gebraden biefstuk van mij, wijntje erbij, helemaal goed! Om de avond leuk af te sluiten hebben we nog een poosje ‘Singing Star’ (met ABBA-liedjes) gedaan op de computer. Tegen twaalven was iedereen het wel zo’n beetje zat: MOE!
Welterusten :).

Dinsdag 6 april 2010:
Deze dag weer ‘s een keer om 9.00 uur begonnnen met werken, samen met Jacqueline. De hele dag (tot 17.00 uur) hebben we alleen maar hutten schoongemaakt!! :-S. Ieder zo’n 6 stuks in totaal. Gelukkig wel met stofzuiger, dat scheelt een boel. In sommige hutten lagen ook vloerkleden, maar die moesten er weer uit (i.v.m. het komende dog-weekend), dus we konden weer fijn sleetje rijden hahaha.
Ook deze dag heb ik weer een kwartier extra gewerkt, dus op mijn volgende werkdag mag ik een half uurtje later beginnen, BETER!
Trouwens, ik ben deze dag ‘aangevallen’ door het kalf van Dovrefjell hahaha. Nou dat is een beetje overdreven, maar ‘t was wel een beetje lastig. Hij zit tegenwoordig buiten aan een ketting, maar heeft toch een behoorlijke ruimte om in te bewegen. In zijn gebied staat hut nr 8 en natuurlijk moest ik daar naartoe… meerdere malen hahaha. Ik moest dus zijn gebied betreden. Hij zag me al aankomen en keek me stomverbaasd aan. Ik liep verder en in één keer kwam ‘ie als een paard op me af galopperen. Dan schrik je wel even! Gelukkig bedoelde hij het allemaal goed, want hij was helemaal enthousiast en wilde graag ‘spelen’. Ik had echter m’n handen vol en kon vanwege de vele sneeuw niet snel wegkomen met als gevolg dat hij zwaar tegen me opsprong en ik met m’n neus in de sneeuw viel hahaha. Vervolgens was mijn laars een leuk kauw-object voor hem, maar gelukkig was ik hem te snel af.
Mijn tweede poging om zijn gebied te betreden had ik mezelf voorzien van hondenkoekjes. (tja, je moet wat?). Het idee was goed, helaas werkte het niet hahaha. Ik zag ‘m al weer aankomen, dus ik gooide een koekje naar hem. Hij stopte, draaide zich om, keek ernaar en kwam vervolgens alsnog naar me toe rennen… Mmm, uiteindelijk ben ik er zonder kleerscheuren vanaf gekomen hoor. Hij wil gewoon aandacht.. snap ik. Als je de hele dag alleen in de sneeuw zit dan ben je blij als iemand ‘s een keer je gebied betreedt.
Dusss….

En wat heb ik verder voor nieuws?
Binnenkort krijg ik m’n eerste centjes, hoera! Het geld wat je krijgt komt echter totaal niet overeen met al het werk wat je doet, maar je moet hier dan ook niet naartoe gaan voor geld.
Na werktijd (rond 18.00 uur) gingen Stein, Phil, Henrik en Jacqueline nog skieën in Dombås. Inger-Lise, Simen en ik bleven thuis. Ik heb nog nooit geskied (wel gesnowboard) en had een gesprek met Stein over of ik wel of niet mee zou gaan. Volgens Stein zijn deze dagen de laatste dagen wat betreft het ski-seizoen. Op de piste zijn al stukken gras te zien en op de plek van bestemming was het op dat moment zo’n 6 graden boven nul. Dus het zou een beetje stressvol zijn om nu voor de eerste keer te gaan skieën, wetende dat je daarna eigenlijk weinig tot vrijwel geen kans meer hebt om het nog verder te leren. Dus heb ‘t dit keer maar even overgeslagen.
Terwijl de anderen skieën waren heb ik in de tussentijd leuk met Inger-Lise gekletst over vanalles. Onder andere over schoolwerkzaameden: hoe gaat het in Nederland en in Noorwegen? Overeenkomsten/ verschillen? De verschillen met Amerika waren groter kan ik wel zeggen.
Rond 20.30 uur was iedereen weer terug en hebben we rond 22.00 uur gegeten. De rest van de avond heb ik me op internet bezig gehouden. Ook heb ik met Stein wat dingetjes geregeld voor mijn TAX-kaart. Die moet je hebben als je hier langer dan een bepaalde periode bent. Komt wel goed.

Woensdag 7 april 2010:
VRIJE DAG!
Dit keer heb ik me NIET buiten gewaagd, aangezien het qua weer nog steeds hetzelfde is. Ik merk wel dat de sneeuw langzamerhand aan het smelten is, maar voordat de wandelpaden hier weer een beetje te bewandelen zijn, ben ik er al weg.
Ik heb veelal in een luie stoel gezeten en me gericht op het regelen van allerlei practische zaakjes:

Zo moest ik mijn contract van mijn nieuwe werkadres (DE BOERDERIJ!) in orde maken en opsturen. Het gaat allemaal via een zeer serieuze weg, dus alles moet in orde zijn als ik naar mijn volgende adres ga.
Trouwens, op één van mijn vorige blog schreef ik dat ik naar het plaatsje ‘Gudbrandsdalen’ zou gaan. Nou dat klopt dus niet hahaha. (ik heb me goed ingelezen van tevoren, NOT). Het gebied heet daar ‘Gudbrandsdalen’ en het plaatsje waar ik naartoe ga heet ‘Sør-Fron’. Ik moet een uur met de trein naar het plaatsje ‘Vinstra’ en vanaf daar nog zo’n 10 km met de auto naar de plaats van bestemming.
Zo zit ‘t dus…..
Nou en verder heb ik deze dag ook een evaluatieformulier ingevuld over de plek waar ik nu zit; altijd handig voor toekomstige deelnemers. En aangezien ik toch aan het schrijven was, heb ik maar meteen wat kaartjes aan het thuisfront geschreven :).
Ben ook druk aan het heen-en-weer mailen geweest met de aardige mensen van de boerderij. Ik ben de tweede exchange-worker die daar komt. De eerste die ze hadden was er vorig jaar voor 3 maanden en zij komt ook uit Nederland! Ik kreeg trouwens te horen dat in de buurt van de boerderij toch aardig wat Nederlandse families wonen. Zij hebben daar een boerderij gekocht en zijn uit Nederland weggegaan omdat ze het daar té vol vinden. In Noorwegen hebben ze alle ruimte!
Opvallend is dat het beste vriendje van de oudste zoon van de familie (8 jaar oud) een Nederlands jongetje is. Ook hebben de buren van de familie (die op zo’n 5 minuten afstand zitten), ook een Nederlandse exchange worker. Dus mocht ik ‘t eens zat zijn op de boerderij (hahaha ;-)), genoeg mogelijkheden om even bij te kletsen.
Tenslotte heb ik een tijd besteed aan het zoeken/bepalen wanneer mijn lieve vriendje langs kan komen hier in Noorwegen. We zijn hier al een tijdje over bezig (in overleg met de familie van de boerderij) en zijn tot de conclusie gekomen dat een bezoekje op de boerderij niet echt een ideale situatie is (qua tijd/drukte/bezigheden e.d.). Nogal jammer… Pas geleden had ik het er even met Inger-Lise en Stein over. Ze hadden al ‘s gevraagd tot wanneer ik in Noorwegen zou zijn. Ik zei: “15 mei”. En toen zei Stein: “Als je nou nog wat langer blijft, dan kan je de Nationale Feestdag hier in Noorwegen nog meemaken. Dat is maandag 17 mei.” Hij vertelde dat hij een keer met Inger-Lise in Oslo was op die dag. Leuk met allerlei parades, optochten enzo! Dat bracht mij op een idee: saampjes een paar daagjes doorbrengen in Oslo :). En zo gezegd, zo geregeld: van zaterdag 15 mei tot dinsdag 18 mei zitten wij saampjes in Oslo. HOERA!
Nou en dan komen we dinsdag terug in Nederland, ben ik drie daagjes thuis en dan vertrek ik voor 3 vakantie-weken naar Amerika. Goed geregeld, hahaha!

Maargoed, even terug naar de dag:
‘s Avonds met z’n allen een simpel soepje gegeten en rond een uurtje of negen ‘Guitarhero’ op de computer gedaan. Het ging echt slecht deze dag, misschien dat de drums me toch beter afgaan ;-).
Gedurende de avond werd er gebeld door iemand die een hut wilde reserveren voor 2 daagjes in Juli. Toevallig ging het om een Nederlandse man! Stein bood aan of de man met mij wilde praten, gezellig in het Nederlands. Dat wilde hij wel. Hij was helemaal verbaasd hahaha.
Ik kende die hele man niet, maar hij was echt ontzettend open. Hij vertelde dat hij over twee weken gaat trouwen en dat hij nu bezig is met het regelen van de huwelijksreis : een rondreis door Zweden en Noorwegen. Ondertussen heb ik samen met Stein allerlei gegevens in de computer gezet, waarbij ik ook om de haverklap dingen moest gaan vertalen naar het Engels en ‘t Nederlands. Beetje warrig, maar wel lollig. Uiteindelijk heeft ‘ie ongeveer vier keer teruggebeld, aangezien de verbinding niet al te best was. En nu maar hopen dat zijn telefoonrekening niet hoger is dan zijn gehele reservering hier op Furuhaugli ;-).
Na het telefoongesprek nog wat verder ‘gespeeld’ op de computer en tegen twaalven tijd om te slapen.


Nou het is weer een lang verhaal geworden. Later deel 2!

Veel liefs,

Roeline