Rest van week 1

Friday september 18th 2009
Deze ochtend mocht ik uitslapen (lief hè?). Ik was echter wel rond half 8 wakker. Janneke, de huidige au pair, was op dat moment heel leuk een verhaaltje aan het voorlezen aan de kids in het Engels (‘The Grouchy Ladybug’, oftewel ‘Het Vervelende Lieveheersbeestje’).
Nadat Janneke rond 8 uur met de kids vertrokken was naar school, ben ik op m’n gemak opgestaan en heb ik de keuken maar ‘s ontdekt. Alle laadjes en kastje waren 1 grote ontdekkingstocht ;-).
Rond half 10 was Janneke terug van de sportschool (nadat ze de kids had weggebracht ging ze daar naartoe). We zijn toen samen naar het dichtsbijzijnde winkelcentrum gereden en hebben koffiegedronken + bijgekletst bij de Starbucks. Een leuk doel dit jaar is om alle soorten drankjes van de Starbucks te proberen, vooral de ‘frappochino’s! :-D
Om iets voor half 12 zijn we naar de school gereden van de kids. Ze zitten in een kindergarten-class (allebei een andere). Vergeleken met Nederland is de kleuterperiode 1 jaar. Het jaar daarna gaan ze naar ‘first grade’, oftewel ‘groep 3’.
De kids uit de klas lopen netjes in een rijtje achter de leerkracht aan (heerlijke discipline daar :)) en ze steken hun hand op als ze degene zien door wie ze opgehaald moeten worden. Eén voor de één mogen de kinderen weg.
Tom en Nirea waren allebei erg enthousiast toen ze mij zagen, maar het was ook wel een beetje raar, want opeens is er een nieuwe au pair… ik dus!
Vervolgens zijn we met de auto naar een park in de buurt gereden, aangezien er een gezellig ‘come-together’ (inclusief picknick) was geregeld met de ouders uit Nirea haar klas. Helaas waren er op het moment daar niet veel ouders en was het starten van een conversatie ook niet echt makkelijk. Iedereen bleef een beetje op z’n eigen eiland zitten. Dit schijnt wel vaker te gebeuren (?). We zullen het zien de komende tijd.
Na de picknick op naar huis. Ik heb me toen even teruggetrokken en m’n koffer een beetje uitgepakt (niet teveel aangezien ik volgende week weer van kamer ga wisselen).
‘s Middags rond een uur of 2 zijn we met z’n allen naar het dichtsbijzijnde zwembad gegaan. ‘t Is echt 2 minuten lopen! Heerlijk rustig daar.
Om een uur of 3 kreeg ik ff een dip. Mijn emoties springen deze dagen echt in het rond. Dan vrolijk, dan weer verdrietig, enz. Het is echt heel gek om er te zijn. Alsof je als een poppetje in een compleet nieuwe wereld wordt gezet en weer helemaal vanaf het begin moet beginnen. Dat is soms erg frusterend en dan verlang je ook wel weer even naar thuis.
Rond een uur of 4 zijn we weer naar huis gegaan en hebben Janneke en ik nog wat met de kids gespeeld.
Twee uurtjes later gingen we eten… heerlijk Amerikaans: Broodje Hamburger!!!! En we boften helemaal, want aangezien het mooi weer was, konden we heerlijk beter eten. ‘s Avonds heb ik het heerlijk rustig aan gedaan op m’n kamer. Ik was echt op….

Saturday september 19th 2009
Deze dag werd er rond een uur of 8 zachtjes op m’n deur geklopt door de kinderen: Tijd om op te staan! We hebben met z’n allen ontbeten en rond 9.00 uur was het tijd om naar de voetbaltraining van Tom te gaan.
Jaaa, ik weet dat ik in het weekend vrij ben, maar nu is het ook even anders, omdat Robert (de host-dad) er niet is vanwege een zakenreis. Het is dan wel zo leuk om dan even met z’n allen te gaan.
Na het uurtje voetbal ging Janneke (de huidige au-pair) naar San Francisco. Ik ben met Renee (de host-mom) en de kids naar een markt in San Ramon geweest. (zie de website voor meer info: http://www.ci.san-ramon.ca.us/market/ )
Daar hebben we koffie gedronken, popcorn gegeten en naar live-muziek geluisterd. Erg fijn op zo’n mooie dag. Ik heb ook veel met Renee gesproken. M’n emoties blijven de komende dagen/weken nog wel in het rond vliegen. Alles is vreemd, raar, je weet niks, je kent niks, je verlangt in het begin dan ook wel weer even naar thuis. Dan vraag je je echt af: “Waarom heb ik besloten dit te gaan doen?” Dan kan soms erg frustrerend zijn. Maarrrr… het komt wel goed hoor :).

Na de markt naar huis en met elkaar geluncht. Ik heb Nirea een prentenboek voorgelezen wat ik zelf had meegenomen uit Nederland. Het verhaal staat in het boek zowel in het Nederlands als Engels beschreven. Het gaat over ridders en het was echt zo’n RAAR verhaal. Later heb ik het ook nog aan Tom voorgelezen (zie foto’s)…. Ik heb echt 90% van de tekst moeten veranderen. Het was een soort luguber verhaal..Lekkere miskoop hahaha, weg ermee.
Daarna zijn we met z’n allen gaan shoppen. Renee heeft een sim-kaart voor m’n Amerikaanse mobiele telefoon gekocht (ik moet nog helemaal uitvinden hoe het werkt met de nummers hier enzo, maar ok). Verder zijn we ook in de Dollarshop geweest (een soort van euroland). Je kunt er echt hele leuke dingen kopen, zeker nu Halloween voor de deur staat. Ik werd al helemaal enthousiast!! Daar gaan we vaker naartoe :)
Tenslotte zijn we ook nog naar de ‘Trader Joe’s’ geweest. Het is een kleine (soort van) supermarkt met kwalitatief goede spullen. Ze verkopen veel natuurlijke producten (het verschil proef je echt!). Ik heb een nieuwe verslaving gevonden: JOJO-koekjes. Een soort van ‘Oreo’s, maar dan tachtig keer beter.
Tom stelde al voor dat als ik na een heeeeeeeeeeeeeeeele lange tijd weer terugga naar Nederland, ze dan wel een doos aan mij op konden sturen ;-) (Lief he?)
Eenmaal thuis heb ik, samen met Renee en de kids, een stroopwafelcake gemaakt voor morgen. Dan is er namelijk een Pumpkin-Patch-Meeting (uitleg komt nog).
Het is goed gelukt… nu maar hopen dat ‘ie morgen ook smaakt :).

Sunday september 20th 2009
Ron 8.00 uur werkd ik wakker. Heerlijk gedoucht en onbeten. Daarna hebben Janneke en ik kaasballetjes gemaakt met de kids. Die zijn, net zoals de stroopwafelcake, voor de Pumpkin-patch die vandaag plaatsvindt. Het is namelijk de bedoeling dat we een typsiche ‘Dutch Dish’ meenemen (zodat er wat te eten is). Nou, denk je bij kaasballetjes en stroopwafelcake aan Holland of Holland? ;-)
Rond half 11 zijn we vertrokken naar Half Moon Bay. Het is wel een eindje rijden vond ik (ruim een uur), maar als je een tijdje in the USA woont, dan schijnt’t dat je dat soort afstanden vrij normaal gaan vinden hahaha.
Om 12.00 uur kwamen we daar aan. De pumpkin-patch is een soort van ‘come-together’ van vier au pair-clusters uit de Bay Area (het gebied rond San Fransisco). Ieder cluster bestaat uit een aantal au-pairs die bij elkaar in de buurt zitten, onder leiding van een community counseler. Bij die persoon kan je terecht als je problemen hebt met je host-family waar je zelf niet uitkomt.
Vandaag heb ik mijn community counselor dan ook ontmoet: Kena. Aardige vrouw, echt Amerikaans, heerlijk overdreven (hiiiiiiiiiiiiii, how are youuuuuu, it’s so great to seeeee youuu, you look so goooood ;-)). Het grappige is dat je op hetzelfde toontje mee gaat praten (I’m fiiiiiiiiiine, it’s so nice to finally meeeeeeeeeet youuu) ;-).
Over een tijdje heb ik een afspraak met haar en de familie waarbij we het 1 en ander zullen doorspreken. Wordt vervolgd.

Tijdens de Pumpkin-patch heb ik met verschillende au-pairs gesproken. Het was de bedoeling dat er ook au-pairs van mijn eigen cluster zouden zijn, maar dat was helaas niet het geval, aangezien er recentelijk een ongeluk op de weg was gebeurd en verschillende gezinnen wel onderweg waren, maar weer waren teruggekeerd naar huis. Jammer…
Ik heb me echter wel vermaakt met een aantal andere au-pairs…. en met verschillende pompoenen ;-) zie foto’s.
Er was ook een doolhof aanwezig, speciaal voor de host-family-kids, maar voor au pairs was het ook erg leuk zo bleek later. We zijn met z’n drieën erin gegaan en het kostte ons bijna drie kwartier(!) om er uit te komen (inclusief een beetje valsspelen). Hoezo ‘dat doen we wel even?’ ;-)
Rond half 4 zijn we weer teruggereden. Onderweg zijn we nog gestopt om koffie te halen bij de Starbucks om allemaal wakker te blijven hahaha.
BTW: de stroofwafelcake + kaasballetjes waren een succes!
Eenmaal terug in San Ramon zijn we gestopt bij een winkelcentrum (met een winkel genaamd de ‘Safeway’. Die gaan we binnenkort van binnen nog ontdekken, ‘t schijnt een leuke winkel te zijn). Vanaf daar ben ik met Janneke terug naar huis gelopen… even een half uurtje de benen strekken.
Thuis hebben we heerlijke salade gegeten (Janneke, mag ik het recept van jou?) en nog wat achter internet gezeten en gekletst en daarna moe, maar voldaan gaan slapen.

Tot de volgende blog!
:)
Roeline

p.s. wat een leuke berichtjes laat iedereen toch achter!! Dank je wel!