Gaat ie lekker

Om even mee te beginnen:
Vorige keer ben ik foto’s vergeten op de site te zetten van het ‘aquarium of the bay’ (aan de binnenkant dan). Dan nu een 2e poging: zie foto’s. :)

Monday October 19th 2009:
‘t Is weer maandag! Vroeg uit de veren… het gaat steeds makkelijker merk ik. Het nadeel is wel dat ik nu ook in het weekend standaard rond 6.00 AM wakker ben, maar ok.
Het ochtendritueel ging best gesmeerd. Eenmaal op het schoolplein merk ik nu op dat de leerkracht van Nirea iedere ochtend met dezelfde zin begint (en iedere keer ook op dezelfde toon): “Goodmorning Friends! Say goodbye to mams and dads and babysitters…..” Als ze het een keer niet zou zeggen, dan zou ik mezelf echt afvragen: “Ben ik iets vergeten?” Hoe raar werkt je brein hahaha. Maargoed,
We zijn vandaag weer sportief naar de sportschool gegaan, inclusief sportschoenen jaaaa! We gaan er voor :)
‘s Middags met de lunch kreeg Tom ruzie met Renee die in de keuken stond. Hij zei dan ook luid en duidelijk dat ‘ie boos was. Ik heb met hem erover gesproken; dat ‘ie het goed moest maken als z’n moeder weer in de keuken zou komen. Na een poosje merkte hij dat Renee er was en ging hij het heel schattig oplossen. Lief hè?
Na de lunch hebben we ‘Koekeloere’ gekeken op mijn laptop (= een schooltv-serie voor kleuters). Ja, het stukje onderwijs houden we er stiekem wel een beetje in :). Het is de bedoeling dat we dat iedere maandagmiddag gaan kijken. Het zal wel goedkomen, want de kids vinden het in ieder geval leuk.
De rest van de middag hebben we huiswerk gedaan en hebben de kids zelf gespeeld. Rond een uur of 4 kregen de kids een snack: in het weekend hadden ze Halloweenkoekjes gebakken en die mochten ze nu zelf versieren. Terwijl ze aan het smullen waren hebben we (natuurlijk) weer uit Pluk voorgelezen.
Aan het einde van de middag hebben we onze regenkleding weer aangedaan en zijn we buiten op zoek gegaan naar wormen. Bakjes in allerlei soorten en maten moesten er mee om ze in te verzamelen. Onderweg kwamen we nog een berg met golfballen tegen. Er werden ‘out-of-the-blue’ nieuwe spelletjes verzonnen. Zie foto’s.
Rond een uurtje of 5 nam Robert de kids over en heb ik boven de boel gedaan: bedden van de kids verschoond, stofzuigen en m’n eigen kamer ook weer ‘s opruimen.
‘s Avonds (rond half 7) hadden Robert, Renee en ik een afspraak met Kena: mijn community counselor. Zij is degene waar ik terecht kan als ik problemen heb m.b.t. het hele au pair gebeuren. Deze avond werd het contract getekend. Ik ben nu officieel hun au pair. Ook hebben we gesproken over hoe het nu gaat enzo. Het hele gesprek ging wel ok. Ik heb eerlijk gezegd dat ik het thuisgevoel nog mis. De afgelopen tijd heb ik zoveel veranderingen doorgemaakt en ook de switch van onderwijzen naar ‘opvoeden’ is wel even wat anders. Maargoed, de belangrijkste vraag die je jezelf moet stellen is: ‘Do I really want this?’. Kena is een schat en ze geeft je echt ‘t gevoel dat je met alles bij haar terecht kunt. Dat is erg fijn.
Aan het einde van de avond was ik zoo moe, dus kon ik heerlijk m’n bedje in. Truste!


Tuesday October 20th 2009:
Vandaag ben ik niet gaan sporten. Ik ging met de auto namelijk op weg naar Walnut Creek om mijn ‘Social Security Number’ te regelen (na het hele ochtendritueel ofcourse). Het is erg belangrijk dat je dat hebt, want zo’n beetje alles is daar aan verbonden (‘t lijkt een beetje op je sofinummer in Nederland). Ik was van tevoren er op voorbereid dat ‘t wel een tijdje kon duren… een uurtje of 3. Als ik niet genoeg tijd zou hebben, dan moest ik een andere keer terugkomen. Dus, op weg met de Tomtom. Het blijft vreemd zo’n ding. En wat gebeurde er onderweg? Ik reed in de goede richting, viel opeens dat ding van het raam (ik had ‘m nog wel zo goed vastgemaakt!). Hele route weg, maar na wat gevloek kreeg ik ‘m toch weer goed.
Kom ik aan in Walnut Creek, ben ik er bijna, zijn ze met de weg bezig…. Zucht. Ik de auto geparkeerd en maar gaan lopen. Uiteindelijk bleek dat ik er wel doorkon, dus ik weer terug naar de auto en de bestemming bereikt. Ik stond gelukkig ook vrijsnel weer buiten. Al en met al duurde het regelen van het nummer maar een half uurtje! Beterrr…
Na de lunch heb ik met de kids huiswerk gedaan in de vorm van een spelletje. De kids vonden het moeilijk om te verliezen met een spel (heel toevallig had ik gewonnen hahaha), maar ja, dat hoort er bij hè?
Later deze middag hebben we het wekelijkse ritme m.b.t. Nirea’s balletles gedaan, oftwel: balletoutfit aan, snack eten, Nirea bij ballet afzetten en met Tom naar de dichtsbijzijnde speeltuin. Rond half 5 moesten we haar ophalen, maar Tom kreeg 5 minuten voor tijd een natte broek door een natte glijbaan waar ‘ie vanaf was geweest. En ik had natuurlijk geen droge kleren bij me (behalve warme truien) haha. Dus Renee gebeld voor advies. Vervolg: ik bracht Tom in raptempo naar huis (Renee zou op ‘m letten) en ik ging toen weer terug om Nirea op te halen. Ik heb nog nooit zovaak op m’n horloge gekeken! Ik was nog wel op tijd hoor. Ik ben daarna nog even met haar in de speeltuin geweest.
Eenmaal thuis zijn we meteen weer weggegaan op weg naar een ‘pizzatent’ in Pleasanton. Erg goeie pizza moet ik zeggen :). Rond 7 uur weer op naar huis. Vanuit huis ging ik met de auto meteen door naar Borders aangezien ik had afgesproken met Vanessa. Gezellig even gekletst. Ze heeft het deze dagen niet echt makkelijk, aangezien haar moeder geopereerd wordt… kantje boord allemaal. Dus is ‘t wel goed dat ze haar hart kan luchten. We hebben ook nog een poosje buiten gezeten (en in een opwelling een zak chips gekocht en leeggegeten). Genieten! :)

Wednesday October 21st 2009:
Deze dag had ik de kids vanaf de middag tot de avond helemaal voor mezelf (dat klinkt raar dat weet ik). Na de lunch gingen Robert en Renee namelijk weg voor allerlei afspraken + een avondje uit. Aan mij de taak om dit keer ook het diner op tafel te zetten. Ik kreeg van tevoren wel instructies hoor.
‘s Middags hebben we houten doodskistjes geschilderen i.v.m. Halloween, samen nieuwe ‘pap’ voor de ochtend gemaakt (muesli, amandelen e.d. vermalen in de blender) en huiswerk ofcourse. Ook zijn we weer een keertje in de bergspeeltuin geweest. Eenmaal thuis hebben de kids zelf gespeeld en heb ik me gericht op het diner: broodje hotdog + worteltjes en pasta. Niet echt moeilijk hè? ;-)
‘s Avonds het hele avondritueel ook gedaan, pyama’s aan, tv kijken, tandenpoetsen enz. Je weet vast wel wat het allemaal inhoudt. In bed heb ik nog een stuk van ‘Pluk’ voorgelezen en om 8.00 PM ging het licht uit. Yeahh Roeline heeft ‘t weer gedaan… en goed ook :).
De rest van de avond heb ik met één oog naar de film ‘Marley & Me’ op tv gekeken en een poging gedaan m’n weblog verder bij te werken totdat Robert en Renee weer thuis kwamen.

Thursday October 22nd 2009:
Vannacht heb ik erg vast geslapen. Ik was gisteren helemaal op na zo’n lange dag. Ik werd wakker van de vuilnisman. Die komt hier om 6.10 AM langs!! Hoezo vroeg?
Na het wegbrengen van de kids moest ik eerst ff tanken met de auto en heb ik een pompoen gekocht voor ‘s middags (wat gaan we daar nou mee doen? ;-). Ook de sportschool brachten we weer een bezoekje.
Na de lunch heb ik eens een blik geworpen in de spelletjes die in de twee banken in de kinderkamer liggen opgeslagen. Een aantal puzzels konden inmiddels weg aangezien die te makkelijk waren.
Ook hebben we huiswerk gedaan met de pompoen die ik ‘s ochtends gekocht had. We hebben ‘m opengemaakt en de zaadjes geteld. Ik dacht: die kids vinden het vast wel leuk om hun handen vies te maken en lekker te graaien naar zaadjes, maar…. helaas. Ze keken me aan zovan: “wat voor vies iets ben jij aan het doen?” Misschien was het minder leuk aangezien de term ‘huiswerk’ eraan gekoppeld was?
Maargoed,
We hebben daarna mens-erger-je-niet gespeeld. Was leuk, erg gelachen :). Na het spel was het tijd om naar buiten te gaan: de spinnenspeeltuin dit keer. Ook zijn we nog naar de bibliotheek geweest om 3 boeken te lenen (en de anderen in te leveren). Rond kwart voor 5 waren we weer thuis.
De avond heb ik doorgebracht met Vanessa in Walnut Creek (Vanessa reed). We zijn een biertje wezen drinken in één of ander restaurant/café. We zaten buiten en pas na een kwartier kwam de serveerster naar het buitenterras en wat zei ze? “I’m sorry, I thought no one was coming, because it’s kinda chilly outside.” :-S. Maargoed, biertje besteld. Het ‘light’ bier is hier wel erg lekker, dus het werd een ‘Bud Light’. Dat zal vaker gaan gebeuren :). Op de weg terug hebben Vanessa en ik hard gelachen om de term ‘spontaneous breakers’. Het komt op de Californische wegen nogal ERG vaak voor dat mensen gewoon midden op de snelweg opeens op hun rem gaan staan terwijl er niks aan de hand is. (Hoezo dan??) En trouwens, de wegen zijn hier zo vreselijk slecht… als je moe bent hoef je niet bang zijn dat je in slaap sukkelt. Door alle kuilen, gaten en hobbelig wegdek word je vanzelf wel wakker gehouden. Het schijnt trouwens dat het wegdek in California het slechtste wegdek heeft van heel Amerika. Nou das lekker dan :-S

Friday October 23rd 2009:
(M’n broer is jarig…. 31! Ow wat jong ;-))
Voordat ik ‘s ochtends naar de sportschool ging, had ik eerst ff postzegels gekocht. Ook wilde ik m’n welverdiende check van vorige week inleveren, maar de bank was dicht…. helaas.
Aan het einde van de ochtend had ik wat langer de tijd voor mezelf, aangezien Renee de kids op ging halen. Ik heb beneden wat spullen opgeruimd en heb ook vast de was voor de kids gedaan.
‘s Middags zijn we naar de spinnenspeeltuin geweest. Het was WARM buiten! We zweten ons te pletter.
De rest van de middag was het tijd voor snack en zelf spelen van de kids. Ondertussen heb ik allerlei klusjes gedaan: was opvouwen, vaatwasser uitruimen, enz.
‘s Avonds hebben we een heerlijk (Amerikaans) diner: Meatloaf (gehaktbrood). Na het eten ben ik met m’n laptop naar Borders geweest om m’n weblog ‘s bij te werken. Een uurtje of 2 (!) later was ik klaar. Hoezo ik schrijf uitgebreid? Hahaha. Maar het werd dan ook wel erg leuk :)
Tegen half 11 was ik weer thuis en ben ik heerlijk gaan slapen. Ik had vandaag nog contact met Vanessa om eventueel uit eten te gaan en naar de bios, maar dat heb ik maar ff afgezegd. Dat komt hoogstwaarschijnlijk dit weekend wel een keer.

Saterday October 24th 2009:
Uitslapen lukt toch nog wel, want ik werd rond 8 uur wakker i.p.v. standaard rond 6.00 AM.
Deze ochtend + middag heb ik heerlijk buiten in het zonnetje doorgebracht. Ik heb veel gelopen en van de omgeving genoten. Wat is het hier toch mooi! Het klinkt misschien saai, maar ik vind dit soort dingen fijn…. zeker als je de hele week dartelende kids om je heen hebt.
Ook heb ik weer wat kaartjes geschreven en verschillende mensen mensen/au pairs gebeld om te vragen wat hun Halloween plannen waren. Er wordt overal veel georganiseerd. Halloween is dan ook een ‘big thing’ in America. Maar ja, wat niet eigenlijk hè? Dat wordt wat met Kerst…….
Ik heb al veel lijntjes uitgelegd om nog meer contacten te krijgen (Facebook, NLborrels.com, enz), maar er zit wat vertraging in geloof ik. Maar we blijven volhouden (positiviteit :)).
Vervolgens naar het bekende winkelcentrum gelopen om m’n check te cashen van vorige week. Een tweede poging, aangezien de bank vorige keer dicht was. En gelukt! Het schijnt dat je zelf ook je check kan cashen, maar dat moeten ze de volgende keer maar uitleggen.
Later die middag kwam ik thuis en werd ik overvallen door zo’n 50 spinnen! Neppe, dat wel hahaha
De kids hadden samen met Renee de speelkamer in Halloweensferen gebracht. Zie foto. Ik doe net alsof ik bang ben, maar de kids laten mij heel lief zien dat ik niet bang hoef te zijn ;-).
‘s Avonds ben ik op stap gegaan met Vanessa. We zijn uit eten geweest in Walnut Creek bij één of andere studententent. ‘t Was best goedkoop en ook best lekker. We hadden de serveerster wel een vervelend gevoel gegeven, aangezien we graag een biertje wilden bestellen. Maar we hadden onze ‘correcte’ ID niet bij ons. Daarmee werd bedoelt: een paspoort of Californisch rijbewijs. En biertje werd het dus niet…. cola dan maar. De serveester bleef wel 80 keer zeggen dat ze het zo erg vond dat ze het ons niet kon geven. En wij maar zeggen: “It’s okay, don’t worry about it”. En trouwens, het voordeel van cola is dat je continue (en GRATIS!) een re-fill krijgt. Je glas blijft dus vol en het kost je niks :). Aan het einde van de avond kregen we de rekening (van dezelfde serveerster) en ze wild eons niet ‘chargen’ voor de cola. Blijkbaar voelden ze zich heeeeel erg schuldig. Maargoed, Vanessa had nog op de bon geschreven dat ze zich echt niet schuldig hoefde te voelen (hopelijk heeft ze goed geslapen ;-).
Het alcoholbeleid is wel erg strict in America (daar kan Nederland nog wat van leren). Jonge kinderen mogen niet aan de bar zitten en als een werknemer van een café alcohol schenkt aan iemand zonder naar z’n ID te vragen, zitten er zware gevolgen aan vast (als ze betrapt worden). Oppassen voor iedereen dus.

Na het eten weer richting huis met de auto (ik had Vanessa opgehaald dit keer). We reden een beetje rond en kwamen (naar mijn idee) aan de andere kant van Walnut Creek uit. Uiteindelijk zag ik een bordje snelweg (de goede richting op). Het was donker buiten, dus ik moest extra goed opletten. Ik bleef kijken welke kant we op moesten, waardoor ik dus een stoplicht miste wat op rood stond (ik had het hele stoplicht niet gezien, maar ok). Aan de andere kant van de straat stond TOEVALLIG een politiewagen. Nou, je raad ‘m al… we worden aangehouden. Grote zwaailichten doemen op achter ons. Lekker dan :-S.
Ik doe het raampjes naar beneden en leg netjes m’n handen op het stuur. Vanessa zat naast me alleen maar te lachen (van de zenuwen?). Er verscheen een aardige politievrouw die met de bekende zin begon: “Do you know why we pulled you over?” Ehhhh, ja dat weet ik. (trouwens, aan de kant van Vanessa stond buiten ook een politieagent… voor ‘t geval zij wilde ontsnappen hahaha)
Ik heb toegegeven dat het niet expres was.. ik had het stoplicht echt niet gezien. Ik heb haar mijn rijbewijs (+ internationale versie) gegeven waar ze vervolgens een eeuwigheid mee weg bleef. Uiteindelijk vertelde ze dat ze me het niet heel erg moeilijk zou maken, maar dat ze me wel een boete moest geven. Normaal kost zo’n boete iets van 300 dollar, maar omdat ik had toegegeven dat ik fout zat en het niet met opzet was, zal het nu rond de 100 dollar zijn. Ik krijg de boete over een week of 4 thuisgestuurd. Ik kan, als ik wil, ook nog naar ‘Court’ om het geheel aan te vechten (14 december om 8.15 uur), maar dat heeft nu weinig zin.
Nou, dat was me een ervaring wel.
Eenmaal thuis heb ik het netjes verteld aan Robert en Renee. We hebben nog een poosje gesproken over de ‘traffic rules’ e.d. Dat is ook allemaal erg strict. Echt voor de ‘simpelste’ overtreding kunnen er al vreselijke gevolgen aan zitten. Zeker wat betreft alcohol in het verkeer! Maar ja, zo let je wel op hè? Ik zal nu ook wel 10 keer kijken of ik ergens een stoplicht zie hahaha ;-)
Maargoed, al met al was het een leuke dag hoor :). Truste!

Sunday October 25th 2009:
‘s Ochtends rond een uurtje of 10 werd ik opgehaald door Vanessa, aangezien we deze ochtend een bezoekje gingen brengen aan een kerk in Walnut Creek. Een KERK? Ja, Vanessa brengt daar regelmatig een bezoekje (al zou je dat niet zeggen als je haar ziet, maar ok) en ik was toch wel benieuwd hoe dat in the States er aan toe gaat. Ik ben zelf niet zo’n ‘kerk-persoon’, maar deze nieuwsgierigheid heb ik wel. Achteraf gezien was het best interessant. De kerk was ‘gepimpt’ , dus het was inclusief flatscreens waarop de bijbelteksten verschenen en een swingende band die liederen zong als: “Thanks to the Lord”. Ook werd er gepreekt door verschillende mensen (gewoon in spijkerbroek) en werden er stukken uit de bijbel uitgelegd. Het werd luchtig verteld, inclusief een stukje humor. Dat was wel fijn, want de bijbel zelf is wel zware kost vind ik.
The bottomline van het hele kerkbezoek is dat de mensen heilig geloven dat je ‘pad’ in je leven al helemaal is uitgestippeld is door God en dat je daarom goed naar ‘hem’ moet luisteren om te bepalen wat voor jouw de beste keuze is. God is degene die alles bepaalt en daar moet je je dan ook naar gedragen. Ook is het punt ‘samen’ erg belangrijk. Er werd deze ochtend dan ook een moment gecreeerd dat je elkaar kunt ontmoeten. Dan zit je daar en komen er out-of-the-blue allerlei mensen naar je toe met een heel verhaal. Dat is wel ff wennen.
Maargoed, over dit alles valt allemaal leuk te filosoferen, maar dat is voor een andere keer hahaha.
Rond kwart over 12 was ik thuis. Een klein uurtje later ben ik weer weggegaan, aangezien ik nu met Vanessa weer naar San Francisco ging. Eenmaal in SF hadden we afgesproken met Amanda, een Canadees meisje (met Nederlandse ouders). Het was een goede vriendin van Vanessa. Deze dag hebben we lekker gewandeld en heeeeeeeeeerlijk gegeten bij een Organic restaurant aan de boulevard. Voor het eerst dat je ‘s lekker vegetarisch kan eten ergens, hèhè! Aan het einde van de middag waren we weer terug. Ik heb Vanessa thuis afgezet en ben toen zelf naar de Starbucks gegaan. Daar heb ik Melanie, een au pair uit Los Angeles, gebeld. Melanie heb ik ontmoet tijdens Orientatie in New York.
Het ligt in de planning dat ik met de familie in de week van 23 november voor een weekje naar een vakantiehuis ga in de buurt van San Diego. Dat is ook in de buurt van Los Angeles, dus vandaar dat ik Melanie belde om misschien dan af te spreken. Ik moet die week maandag, dinsdag en woensdag werken (die donderdag is het Thanksgiving), dus dat weekend valt er misschien wat te doen. Wordt nog vervolgd.

Tenslotte:
Inmiddels is het contact met de kids sterk verbeterd en zit ik zelf ook wat beter in m’n vel. Robert en Renee zorgen goed voor me :). Of het hele au pair-gebeuren iets voor mij is blijft me nog wel bezighouden. Ik praat veel met familie en vrienden en uiteindelijk zal er een beslissing vallen of ‘t wel iets is of niet. Maar komt goed hoor! Geen zorgen.
Ik houd jullie op de hoogte.

Tot snel,

Liefs Roeline

p.s. het lijkt wel alsof ik steeds meer ga schrijven hahaha