Begin november 2009

Monday November 2nd 2009
Deze ochtend waren we wat aan de late kant, maar nog wel op tijd voor school. Ik merkte dat ik erg last had van het uurtje tijdsverschil. Ik ging gister om 9.00 PM slapen en was om 5.00 AM wakker… Ik moet er geloof ik nog even inkomen. In de sportschool heb ik 25 minuten dom gewandeld op de loopband. Maar ja, alle beweging is goed :)
De rest van de ochtend is het wat gepield met het internet: ik gebruik wireless en er zijn dagen, zoals deze dag, dat het om de haverklap uitvalt. Beetje vervelend, maar goed. Dat overleven we ook wel weer .
‘s Middags was het met de kids eigenlijk een vrij normale middag. We zijn naar de bergspeeltuin geweest en de kids hebben lange tijd zelf gespeeld en geknutseld. Ze hadden bedacht 1 of andere ‘party’ te organiseren en daar waren allerlei ‘signs’ voor nodig. Dus wij knutselen…“Ok jongens, ga je gang maar!” Leuke fantasie… :)
‘s Avonds heb ik met de kids en Renee gegeten en ben ik daarna naar Borders gegaan om m’n weblog weer ‘s bij te werken.

Tuesday November 3rd 2009
Deze ochtend kregen de kids kleurplaten van Robert. Erg leuk en de kids waren ook zeer enthousiast, maar hierdoor kostte het ‘ontbijt-eten’ even de nodige moeite (“we willen kleuren!!!”)
Na de sportschool moest ik de auto op de dichtsbijzijnde parkeerplaats zetten, aangezien er verschillende werklui een stuk straat voor onze deur gingen vervangen. Ook was het de bedoeling dat de verkeersdrempels vernieuwd werden. ‘t Was naar mijn idee niet echt nodig, maar ok. Dus de hele ochtend lekker in de herrie gezeten :-S. Het valt wel op dat er de hele week al allerlei mensen bezig zijn met klusjes: grasmaaien, bladblazen, enz. Lekker dan :-S
Toen ik de kids uit school ging halen wilden ze natuurlijk even naar de ‘Bob-de-Bouwers’ kijken in de straat… in de brandende zon (graadje of 25), dus na een paar minuten heb ik ze maar binnen gehaald.
Na de lunch ben ik met de kids door de straat gaan wandelen om te kijken hoe die mannen dat toch deden met de weg. Een heleboel ‘waarom-vragen’ vlogen om m’n oren (waarom is er vuur bij het asfalt, waarom is de weg nat, wat doet deze machine, enz). Leuk om mee te maken.
Na de wandeling was het tijd voor huiswerk, snack, pluk lezen en het hele ballet-ritueel van Nirea.
Na ballet ben ik met de kids nog in de speeltuin geweest. De zon ging langzaam onder en het werd binnen zeer korte tijd heel erg koud! Brrrr….. Zoals Robert en Renee van tevoren al tegen mij hadden gezegd: qua kleding is het hier echt ‘laagjesweer’. ‘s Ochtends heb je echt truien nodig en dikke jassen en ‘s middags loop je te zweten als een gek. ‘t Is ‘s middags echt wel een graadje of 25.
Eenmaal thuis wilden de kids lekker boven op hun kamer spelen. Prima! Er werd door hen een soort van bureau ingericht en de kids lieten hun fantasie de vrije loop. Ik ging ondertussen boven de boel een beetje opruimen. Op die manier kon ik hen ook in de gaten houden.
‘s Avonds na het eten had ik met Vanessa afgesproken bij Borders. Daar hebben we wat gedronken. Vervolgens zijn we naar Old Navy (kledingwinkel) gereden om wat te shoppen. Ik had een leuke broek gevonden, maar ik moest nog iets beter m’n best doen in de sportschool als ik daar in zou willen passen hahaha. Vervolgens weer terug naar Borders. Daar hebben we even lekker buiten gezeten. Ook zijn we nog even naar de Target geweest. Vanessa had wat dingetjes nodig, maar uiteindelijk had ze niks gekocht haha.

Wednesday November 4th 2009
De ochtend verliep soepeltjes. De kids gingen vandaag in sportkleding naar school, aangezien er op school een ‘fun-run’ plaatsvond (een soort van sponsorloop).
Na school bracht Nirea ‘Barkley’ de beer mee naar huis. Dat is de logeerbeer van de klas (een soort flip de beer voor de leerkrachten die dit lezen ;-)). Wat was ze trots!
‘s Middags zijn we naar Nessies speeltuin gegaan (dat wilde ze graag) en heb ik haar op de foto gezet met Barkley (zie foto). Aan het einde van de middag heb ik samen met haar een verhaal geschreven over wat ze met Barkley allemaal had gedaan en hebben we de foto erbij geplakt.
‘s Avonds had Renee gekookt en at ik alleen met de kids, want rond die tijd gingen Robert en Renee een avondje weg. Gedurende de dag merkte ik dat Nirea steeds aan het hoesten was en ook ‘s avonds tijdens het tv kijken bleef het maar gaan. Op een gegeven moment leek erop dat ze zich verslikte in de melk (die de kids ‘s avonds altijd drinken), dus ik gaf haar een doekje. Vervolgens gooide ze al haar melk eruit. Blijkbaar zat er nog iets niet lekker, want ze liep snel naar de wasbak om ook al haar avondeten eruit te gooien…..:-S….
Eenmaal in bed bleef Nirea nog lang wakker door het hoesten (water geven hielp niet zo). Vervelend is dat, zo’n kriebelhoest. Later die avond heeft ze nog even bij Robert en Renee beneden gezeten, om vervolgens doodmoe toch in slaap te vallen.

Thursday November 5th 2009
Nou het was wel raak deze week: gister had Nirea Barkley de beer en nu had Tom de logeerbeer: ‘Buster’ de beer. Hetzelfde idee, alleen de beer had een andere naam. Nu denk je misschien: Tom had ‘m toch al een keer gehad? (dat is te lezen in 1 van mijn vorige reisverslagen)… Ja, dat is zo. Maar hier gaat de beer het hele jaar met de kids mee naar huis. Dus als iedereen geweest is, beginnen ze gewoon weer opnieuw. Vandaar.
Tom wilde met Buster graag naar de bergspeeltuin, dus zo gezegd zo gedaan. Ik heb ook hem op de foto gezet met Buster (zie foto) en een verhaal met hem samen geschreven. Leuk :).
Nirea had vandaag een boekje meegenomen dat de kids zelf gemaakt hadden op school (ieder kind een eigen pagina). De kids krijgen regelmatig boekjes mee naar huis om het lezen te stimuleren. Zo hebben we al boekjes gehad over appels (ik like green/red/yellow apples… ze mochten zelf kiezen welke kleur ze het lekkerst vonden en dan ook de appel erbij tekenen) en een boek genaamd ‘when we grow up’. Dit keer ging het boekje over het uitstapje naar de pumpkin patch in oktober: “Fieldtrip pumpkin patch”.

En verder vandaag:
We zijn ook nog bij de bibliotheek geweest om nieuwe boekjes te halen en hebben we huiswerk gedaan. De kids moeten met huiswerk nu veel cijfers schrijven (numbers). In Nederland wordt dat in groep 3 gedaan, maar hier dus al in kindergarden. Op school leren ze leuke versjes om de ‘numbers’ op een goede manier te schrijven. Ik vind ze echt hilarisch, want Tom zegt ze iedere keer als hij ze schrijft.
Voorbeeldje nodig? (schrijft u mee? ;-)

Number 5:
‘Little line down,
Walk across the puddle,
Give me an umbrella’

Onderwijskundige vertaling nodig?
‘Klein streepje naar beneden
Maak het buikje van de 5
En dan ‘t streepje bovenaan’
;-)

Na het huiswerk nam Renee van mij over. Zij ging pannenkoeken bakken met de kids. Ik ging me ondertussen omkleden, aangezien ik naar een concert in San Francisco ging samen met Vanessa.
En wat voor concert dan wel?
Ga even terug naar 1997, drie van die jonge gastjes die zongen: ‘Mmmbop….’
Jaaaaaaa, oftewel: Hanson! Als puber was ik echt helemaal fan van hen :). Inmiddels zijn we 10 jaar verder. Ze hebben ooit 1 keer opgetreden in Amsterdam, but that was about it. (de muziek slaat hier niet echt aan, maar ok). En nu traden ze op in San Francisco!!! Was toch wel erg benieuwd :)
Vanessa zou me ophalen om 17.00 PM, maar t werd iets later. We moesten om 19.00 PM aanwezig zijn en uiteindelijk zijn we (met auto en trein) zo’n 2 uur bezig geweest om er te komen. Toen we uit de trein kwamen moesten we nog een eind lopen. We moesten in de desbetreffende straat op nummer 1300 zijn en waar begon de straat? Juist, bij nummer 1. Een stukje gelopen, maar uiteindelijk maar onderweg de bus genomen. Uiteindelijk stapten we rond 19.10 uur de concertzaal binnen. Voordat je naar binnen mocht, kreeg je wel verschillende controles over je heen. Als je boven de 21 was, moest je je legitimeren. Ook moest je zelf je tas openmaken en kreeg je de (vreemde) vraag: “are there any guns or weapens in there?” Wat zouden ze doen als je ‘ja’ zegt? ;-)

Binnen eerst een broodje hotdog gegeten; we hadden allebei zo’n honger! Daarna op naar de zaal.
Gedurende de avond kreeg ik er een beetje de pest in, want er waren 2 bandjes als voorprogramma! En dan duurde en duurde, niet normaal. Hanson kwam uiteindelijk opdraven rond kwart voor 10. Ik had inmiddels al zere voeten! :-S. Maar dat mocht de pret uiteindelijk niet drukken hoor, het was top! Zie fimpje (hoe ging mmmbop ook alweer?).
Rond 23.15 PM was het afgelopen en toen was het van: hoe gaan we nu terug? De bussen reden niet meer, dus op den duur maar ff geld gepind om vervolgens een taxi te nemen. Aan de overkant van de straat zagen we een taxi staan. Ik sprak de man aan en hij zei terwijl ‘ie NAAST z’n taxi stond: “I will call a cab for you, because I’m talking to this guy”. Hij wees naar een man die naast ‘m stond. Uiteindelijk 2 minuten in de taxi gezeten en ‘t kostte zowat 5 dollar! Tja, het startbedrag was al 3 dollar, dus dat was te verwachten. Vervolgens rennen naar de trein, aangezien we er niet zeker van waren of ‘ie nog wel ging. Gelukkig wel. Al met al was ik rond 1.00 AM thuis. Moe maar zeer voldaan! :-D

Friday November 6th 2009
Vandaag een kort nachtje. In totaal 4 uurtjes geslapen denk ik. De ochtend ging verrassend genoeg wel goed. Ik ben maar niet naar de sportschool gegaan. Gister was wel even genoeg beweging (en m’n voeten deden nog zeer!). Dus de rest van de ochtend was lekker relaxed. Renee haalde ook nog de kids op, dus was het helemaal fijn.
‘s Middags alles volgens schema. Later in de middag stonden we klaar om naar de speeltuin te gaan, doe ik de deur open: regent het buiten hahaha. Dus weer terug naar binnen, regenjassen aan en met paraplu’s naar buiten. We zijn eerst een stukje door de straat gelopen. De kids zochten het huis van een klasgenootje van Nirea. Kwamen we daar aan: was ‘ie er niet. Vervolgens zijn we naar de dichtsbijzijnde berg gelopen. Het is hier één en al bergen waar we wonen.
Het was inmiddels droog. Bij de berg zijn we (stijl!) omhoog gelopen en hebben we van het uitzicht genoten. Bij de kids kwamen verschillende gedachtenspinsels ter sprake: “Zie je dat daar? Dat is het einde van de wereld… en daar, dat is India met the Indian River…” Er was inderdaad in de verte een soort van rivier/meertje te vinden hahaha. Leuk, die kleuterlogica :).
Rond half 5 waren we weer thuis en hebben we eerst kleren verwisseld. Het was toch best modderig daar bovenop die berg. ‘s Avonds hebben we heerlijk nasi gegeten en ben ik vroeg gaan slapen.


Saterday November 7th 2009
Vandaag was een mindere dag. Ik zat niet lekker in m’n vel (ook nog zwaar ongesteld, maar ok).
Het was wel lekker weer deze dag. Dat scheelde.
Deze ochtend heb ik ‘s naar wat Sinterklaasdingetjes gezocht op ‘t internet. Daar doen ze hier bij de familie wel aan. Dat vind ik wel super, want het is toch zo’n leuk feest! Woensdag a.s. begint het sinterklaasjournaal gewoon al. Dat wordt in ieder geval pepernoten maken… nou ja, of eigenlijk was ik van plan om ‘Sinterklaasmuffins’ te maken. Klinkt goed, niet waar? Is weer ‘s wat anders…
Rond lunchtijd ben ik naar de Starbucks gegaan. Ik had ‘t stuk ernaar toe kunnen lopen, maar gezien mijn stemming had ik daar even geen zin in. Daar heb ik heerlijk in het zonnetje gezeten. Dat is toch wel lekker in California: dat het nog lange tijd zulk mooi weer is :-D.
Vervolgens m’n cheque wezen ‘depositen’ bij de bank, broodje gekocht en naar de Target. Pas geleden zag ik dat ze daar al wat leuke kerstspullen hadden, dus dat was wel een bezoekje waard.
Misschien dat het aan m’n bui lag, maar uiteindelijk vond ik het allemaal niet zo bijzonder. Het is wel waar dat de Amerikaanse kerstspullen, vergeleken met Nederland, erg ‘over-the-top’ zijn. Echt de meest bizarre dingen kan je kopen waar je echt NIKS aan hebt (hoe komen mensen toch op het idee om zoiets te maken denk ik dan wel ‘s). Waar ik wel heel blij mee was, was dat ik EINDELIJK een leuke cd met (kinder)kerstliedjes gevonden had. De meeste cd’s zijn zo lekker ‘gemaakt’, maar deze klinkt echt heel ‘kerstmis-achtig’. Hahaha, ik weet even niet hoe ik het anders kan omschrijven.
Renee belde ondertussen ook nog even: we zijn al een tijdje de jas van Tom kwijt. Het was de vraag of ik ‘m in de speeltuin had laten liggen? Ik kan het me niet herinneren, maar ik ben uiteindelijk nog wel even wezen kijken. Helaas niks gevonden. Hopelijk komt ‘ie nog een keer terecht.
Aan het einde van de middag was ik thuis.

Deze dag heb ik behoorlijk wat heen-en-weer gesmst met Vanessa: gaan we uit eten, naar de bios, wat drinken? Uiteindelijk was ik het sms-en zat en hebben we besloten niet te gaan. Vanessa is sinds vandaag niet echt mobiel aangezien ze haar knie bezeerd heeft en op krukken loopt. Beetje jammer…
‘s Avonds ben ik nog even lekker naar buiten gegaan. En sinds tijden was het echt KOUD buiten. Maar wel heerlijk om te wandelen. Het novembergevoel komt er nu wel :).

Sunday November 8th 2009
Deze ochtend had ik de kids rond een uurtje of 10 even voor een uurtje, aangezien Robert en Renee wat bezigheden samen hadden (Robert had ‘t netjes aan me gevraagd of ik ‘t wilde doen). De kids vonden het echter maar niks (“het is toch papa-en-mama-dag???”). Het was de bedoeling dat ik even met ze naar de speeltuin zou gaan, maar dat wilden ze niet, dus heb ik ze proberen bezig te houden in huis. Door het vast over ‘Sinterklaas’ te hebben, ging het wel.
Na de lunch ben ik naar San Francisco gegaan (met auto + trein). De familie ging naar Ikea om nieuwe spulletjes te kopen voor de kamer van Tom & Nirea.
Eenmaal in SF heb ik eerst even bij de baai gezeten. Een half uurtje later had ik afgesproken met een Nederlandse meid: Anneke. Via de waarbenjij.nu-site had ik haar gevonden en zij had uiteindelijk gereageerd op mijn berichtje op haar site. Zij houdt ook een blog bij.
Leuke meid! We zijn een stuk met de metro gegaan om vervolgens naar het Golden Gate Park te lopen. Onderweg zijn we door de bekende ‘hippie-wijk’ van SF gelopen (ik ben de naam even kwijt) en hebben we even wat koffie gehaald. Anneke zit hier in SF voor 6 maanden ivm met haar afstudeer-stage. Ze is hier ook sinds September. Ze woont samen met een aantal huisgenoten vlakbij de Universiteit van San Francisco.
Eenmaal in het Golden Gate park, was het heerlijk om er te zijn. Het was lekker weer en van horen-zeggen is er altijd wel iets bijzonders te zien. Dit keer waren er een heleboel mensen aan het drummen. Top!
Vervolgens zijn we doorgelopen naar een botanische tuin vlakbij. Daar waren (tamme!) eekhoorntjes in overvloed. Zie foto’s.En wij maar kleppen, kwekkwekkwekkwek ;-)
Rond een uurtje of 5 heeft Anneke mij weer op de bus gezet. Het openbaar vervoer is hier trouwens echt heel simpel. Je hebt de BART, dat is dus de trein. En verder heb je de MUNI. Daar vallen de metro, bus en tram onder. Als je instapt betaal je 2 dollar en krijg je een ticket met een bepaalde tijd erop dat het geldig is. Tot die tijd kan je ermee reizen. Makkelijk toch?
Uiteindelijk in SF nog even bij de Starbucks geweest en toen weer terug naar huis. Ben ook nog even bij de Target geweest om wat dingetjes te kopen. Dit keer was mijn stemming wat beter (en dat was te merken aan de volle tas ;-)).

En verder:
Deze week was er op maandag en dinsdag op school de zogenoemde ‘CANDYDRIVE’. Al het snoep wat je van Halloween (over) had, kon je naar school brengen en dat werd dan aan een goed ‘doel’ gegeven.
Goed idee he? Zo worden de bergen snoep toch nog op een goede manier gebruikt.
(Want je wilt niet weten hoeveel snoep die Amerikanen hebben met Halloween… niet normaal :-S)

Liefs,

Roeline